Registar finansijskih izveštaja sadrži računovodstvene podatke počev od 1994. godine koji su primenom posebne metodologije standardizovani u komparativnim višegodišnjim vremenskim serijama čime je omogućena njihova uporedivost iz godine u godinu. Metodologija za standardizaciju podataka i pokazatelja o bonitetu uspostavljena je 2002. godine, i od tada se kontinuirano usaglašava sa direktivama Evropske unije, međunarodnim računovodstvenim standardima i pravilima finansijske analize.
Istovremeno, tokom 2007. godine razvijena je metodologija za ocenu sposobnosti izmirivanja obaveza privrednog društva u formi skoringa, koja je bazirana na kvantitativnom vrednovanju finansijskih performansi društva primenom sofisticiranog ekspertskog sistema. U 2008. godini izdata je druga, inovirana verzija te ocene, upotpunjena uvođenjem dodatnih analiza, kao i uključivanjem korektivnog faktora. Od 2020. godine izdaje se treća, usavršena verzija ocene u formi skoringa, utvrđena na osnovu unapređenih analiza prilagođenih savremenim trendovima poslovanja.
Od uspostavljanja Metodologije za utvrđivanje podataka i pokazatelja o bonitetu i davanje ocena boniteta, usklađivanja su vršena uglavnom radi usaglašavanja sa izmenama računovodstvenih propisa. Pri tome, uvažavajući pomenute izmene, ocena boniteta privrednih društava u formi skoringa utvrđuje se prema istom modelu počev od 2007. godine, uz izvesna prilagođavanja i usavršavanja.